Program zajęć został stworzony w oparciu o założenia teorii integracji sensorycznej przez doświadczonego pedagoga, terapeutę integracji sensorycznej Aleksandrę Charęzińską https://www.charezinska.pl/

SMYKO – MULTISENSORYKA® są zajęciami grupowymi o charakterze:

ROZWOJOWYM– wspierają całościowy rozwój dziecka.

PROFILAKTYCZNYM– zapobiegają powstawaniu deficytów sensorycznych
– związanych z tzw. deprywacją sensoryczną (czyli zbyt małą
ilością różnorodnych bodźców potrzebnych do prawidłowego
rozwoju).

PRZESIEWOWYM– prowadzący jest w stanie wstępnie określić profil
sensoryczny dziecka- jeśli dziecko nadmiernie poszukuje lub
konsekwentnie unika pewnych bodźców sensorycznych. Jest to pierwszy
krok w celu wykrywania zaburzeń integracji sensorycznej.

EDUKACYJNYM– rodzice i opiekunowie dowiadują się w jaki sposób
prawidłowo stymulować zmysły maluszka poprzez proste aktywności i
zabawę.

ZABAWOWYM – zajęcia odbywają się poprzez zabawę.

NASTAWIONYM NA PROCES – a nie na efekt. Na zajęciach
najważniejsza jest sama zabawa i doświadczanie, a nie wykonanie
konkretnej pracy plastycznej czy zadania.

Ruch, słuch słowo® jest to zbiór piosenek, ćwiczeń i zabaw integracyjnych, ruchowych, ruchów – słuchowych, ruchowo – słuchowo – słownych oraz oddechowych i relaksacyjnych. Pozwala na stymulowanie zarówno prawej jak i lewej półkuli mózgu dziecka. Głównym zadaniem jest usprawnianie ruchowe i słuchowe z wykorzystaniem rytmu, który nadaje porządek przebiegu czasowego. Logorytmikę można zdefiniować więc jako metodę wspomagania rozwoju mowy u dzieci w profilaktyce logopedycznej poprzez usprawnianie ruchowe, słuchowe i słowne z zastosowaniem elementów muzyki, w tym rytmujako czynnika porządkującego.

Metoda Dobrego Startu (MDS) została opracowana przez Martę Bogdanowicz.

MDS jest przeznaczona dla dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym oraz dla dzieci starszych, których rozwój psychoruchowy przebiega wolniej lub nieharmonijnie.

Założeniem MDS jest jednoczesne rozwijanie funkcji wzrokowych, słuchowych, językowych, dotykowo-kinestetycznych (uczucie dotyku i ruchu) i motorycznych oraz ich współdziałanie, czyli integracji percepcyjno-motorycznej. Funkcje te leżą u podstaw złożonej czynności czytania i pisania. Celem metody jest także kształtowanie lateralizacji (ustalenie ręki dominującej) oraz orientacji w schemacie ciała i przestrzeni.

Ćwiczenia MDS są wskazane dla dzieci przygotowujących się do nauki czytania i pisania, natomiast niezbędne w przypadku dzieci ryzyka dysleksji oraz osób o opóźnionym rozwoju psychoruchowym – niepełnosprawnych intelektualnie i fizycznie. Wyrównanie dysharmonii rozwojowych u dzieci z ryzykiem dysleksji zapobiega powstawaniu niepowodzeń szkolnych lub je minimalizuje.

Neurosensomotoryczna integracja odruchów skierowana jest do osób z zaburzeniami w rozwoju psychoruchowym w celu pomocy w usprawnieniu ich fizycznego funkcjonowania oraz rozwoju poznawczego.

Zadaniem programu jest wspieranie procesu integracji odruchów w ramach funkcjonowania układu neurosensomotorycznego. Ten typ integracji przedstawia neurofizjologiczną i neurorozwojową podstawę optymalnego funkcjonowania motoryki (dużej i precyzyjnej) służącej kształtowaniu procesów umysłowych, nawyków zachowania i komunikacji, uczenia się oraz ogólnego rozwoju. 

Metoda MNRI® - MNRI® - Międzynarodowy Instytut dr Svetlany Masgutovej

Głównymi założeniami terapii MNRI® NeuroTaktylnej są wzmocnienie jak również wytworzenie świadomości kinestetycznej ciała oraz stymulacja receptorów skóry, poprzez aktywizację zmysłu dotyku i propriocepcji ukierunkowanej na neurologiczne jej aspekty – receptory, dermatomy skóry, związki z kołami odruchowymi i ich funkcjami. Pomaga to zmniejszyć lub wyeliminować dotykową defensywność lub niewystarczającą wrażliwość na dane sensoryczne. Uaktywnia mechanizmy odpowiedzialne za prawidłowe napięcie mięśni, organizuje dotykowy odbiór bodźców, ponieważ łączy się z naszym systemem sensorycznym.

Odruchy ustno-twarzowe nie tylko wpływają na funkcjonowanie w obrębie twarzy, ale także na funkcjonowanie całego układu mózg-ciało. Integracja odruchów ustno-twarzowych działają na aktywację i zaangażowanie odruchów i wzorów niezbędnych do dojrzewania bardziej złożonych odruchów motorycznych oraz rozwoju zaawansowanej komunikacji i poznania.

Metoda Butejki to specjalne ćwiczenia oddechowe, wskazane dla osób, które oddychają buzią, które mają problem z alergią, astmą, cierpią na bezsenność, zmęczenie i stres.

Głównym założeniem metody Butejki/ Buteyko jest zmniejszanie objętości oddechowej. Dzięki tej metodzie nauczysz się stopniowo zmniejszać głębokość oddechu w celu ograniczenia ilości wdychanego powietrza. W ten sposób podniesiesz poziom stężenia CO2 w ciele i odwrócisz zmiany chorobowe wynikłe z głodu tlenowego (hipoksji) w komórkach, a twoje ciało wróci do równowagi fizjologicznej.

Metoda Butejki/Buteyko pozwoli ci podnieść jakość życia, przywróci ci zdrowie, witalność, większą sprawność fizyczną oraz uwolni cię od konieczności zażywania wielu leków

Bardzo często podczas diagnostyki zauważam uchylone usta podczas spoczynku, nawyk oddychania przez usta wywiera negatywny wpływ na rozwój szczęki i struktury twarzy dziecka, powodując: wąską twarz, wystające zęby, cofniętą żuchwę i problemy z oddychaniem.

Najpierw my tworzymy nawyki,

A potem one tworzą nas.

Pokonaj złe nawyki albo one

Ostatecznie pokonają Ciebie.

Dr Rob Gilbert

https://butejko.pl/

Są to Gesty Obrazujące Ruchy Artykulatorów (GORA) zostały opracowane z myślą zwłaszcza o dzieciach z zaburzoną kinestezją artykulacyjną, czyli dla dzieci z problemami w czuciu ułożenia narządów artykulacyjnych (Styczek, str. 20).

Jednak gest z powodzeniem są także stosowane w terapii osób dorosłych.

Zaburzenia te polegają na trudności w znalezieniu ułożenia warg, języka i podniebienia miękkiego, właściwego dla konkretnego dźwięku mowy (D. Emiluta-Rozya 2013, str. 45).

Ćwiczenia kinestezji artykulacyjnej obejmują wielokrotne powtarzanie danego dźwięku we właściwym dla niego ułożeniu artykulatorów (Styczek, str. 33).

Wykorzystując gesty GORA w szybszym tempie osiągamy pozytywne wyniki rozwoju komunikacji, jest to ważne narzędzie wykorzystywane w terapii logopedycznej.

Metoda ta stymuluje motorykę, percepcję słuchową, zmysł równowagi, co dzięki połączeniu pozwala na uzyskanie rozwoju mowy, poprawnej artykulacji głosek i uwrażliwienie słuchu.

W metodzie werbo-tonalnej każdy dźwięk czy głoska ma odpowiednik w określonych ruchach. Każdej samogłosce przyporządkowany jest określony przedmiot, dzięki czemu dziecko widząc go kojarzy dany dźwięk, co w efekcie prowadzi do wywołania go. Na przykład za samogłoskę [a] odpowiada pompon na sznurku, najlepiej w kolorze czerwonym, aby był dobrze widoczny dla dziecka. Samogłoska [u] to bączek, a głoska [o] to chusta.

Efekty osiąga się poprzez współdziałanie zabaw fonacyjnych z rytmem ciała i rytmem muzycznym.

Ćwiczenia wykorzystujące metodę werbo-tonalną są przede wszystkim dobrą zabawę angażującą dziecko i rodziców.

to plastry elastyczne stosowane z powodzeniem w terapii dzieci 
i dorosłych  z zaburzeniami motorycznymi w obrębie jamy ustnej np. w celu domknięci ust, obniżonego napięcia mięśni policzkowych czy żuchwy, w braku pionizacji języka lub podczas niewłaściwego połykania.
Stosując elastyczne plastry przedłużamy działanie terapeutyczne zastosowane w gabinecie.
Kinesiotaping stosowany jest dla osób borykających się z:
- porażeniem nerwu twarzowego,
- nawykowym oddychaniem ustami,
- bruksizmem,
- dyzartrią,
- wspierająco w wadach wymowy
- u osób z obniżonym napięciem mięśni w obszarze ustno-twarzowym.

Jest metodą wspomagającą proces leczenia ortodontycznego
i terapii logopedycznej. Zabieg polega na przepływie prądu o bardzo niskim natężeniu przez mięśnie. To metoda pobudzająca i pozwalająca wzmocnić uszkodzone lub osłabione mięśnie podniebienia miękkiego, języka, warg.
Do zabiegu używamy specjalistycznego sprzętu, w którym stosowane są elektrody.
Czas trwania zabiegu to 10- 25 minut w zależności od wieku i zaburzeń pacjenta.
Najlepsze efekty można uzyskać poddając się kilku seriom zabiegów.
Podczas stosowania elektrostymulacji u pacjenta może wystąpić
wibracja mięśni wokół elektrody, mrowienie na skórze lub nie występują żadne odczucia.
Elektrostymulacja oddziałuje na cały aparat artykulacyjny.

Wskazania do zabiegu elektrostymulacji:
1. dyzartria
2. problemy z poborem pokarmów,
3. problemy z połykaniem
4. afazja
5. dyslalia
6. ślinienie
7. porażenie nerwu twarzowego
8. nawykowe otwieranie ust
9. zaburzenia napięcia mięśniowego.

Celem terapii miofunkcjonalnej jest uzyskanie prawidłowej pozycji spoczynkowej języka, zamknięcie ust i nauka prawidłowego połykania. Podczas terapii prowadzone są ćwiczenia w obszarze jamy ustnej, ćwiczenia w celu poprawy pozycji spoczynkowej języka i warg, także ćwiczenia całego ciała.
Terapia miofunkcjonalna stosowana jest, u osób u których obserwuje się:
- nieprawidłowe połykanie i nieprawidłową pozycję spoczynkową języka (w ciągu dnia połykamy od 1000 do 2000 razy)
- chrapanie
- problemy z postawą
- oddychanie przez otwartą buzię, często otwarte wargi (wpływa to na skrócenie górnej wargi, zaczerwienienie i wywinięcie na zewnątrz wargi dolnej)
- nieprawidłowy zgryz,
- noszenie aparatu ortodontycznego (zakończenie leczenia ortodontycznego bez umiejętności prawidłowego połykania skutkuje najczęściej powrotem wady zgryzu)
- nadmierne ślinienie się,
- ślinę w kącikach ust
problemy z prawidłową artykulacją głosek s, sz (m.in. wsuwanie języka między zęby)
- niewyraźną mowę.